Donuk Omuz

Donuk Omuz

Omuz ekleminin stabilitesine katkısı olan eklem kapsülünün daralması ve omuz hareketlerini kısıtlaması durumudur. Herhangi bir sebep olmayabileceği gibi bazen şeker hastalıkları ile birlikte ortaya çıkabilir. 12-18 ay sürebilir, ağrılıdır ve hareket kısıtlanmalarına neden olur. Genel olarak ağrı ile başlar ve sonrasında hareket kısıtlılığı eklenir. Tedavi zamanlaması çok önemlidir. Erken yapılan fizik tedavilerde hastanın şikayeti artabilir.

Şikayet
Travma olmaksızın başlayan donuk omuz vakalarında yavaş yavaş artan bir ağrı ve hareket kısıtlılığı hastalardaki ilk şikayetlerdir. Omuz her yöne kısıtlanır, hasta kolunu kaldıramamaya başlar. Artan gece ağrıları sıklıkla görülür.
Muayene
Muayene bulguları donuk omuz dönemlerine göre değişkenlik gösterebilir. Ilk evre olan ağrılı dönemde omuz hareketlerinde yeri tam tespit edilemeyen ağrı vardır. İkinci evre olan hareket kısıtlılığı döneminde kol tam olarak açılmaz veya içe ve dışa rotasyonları engellidir ve ağrılıdır. Son dönem olan hareket kısıtlılığı döneminde ağrı azalmıştır ancak omuz her yöne kısıtlıdır.
Teşhis
Donuk omuz tanısı genellikle muayene ile konulabilmektedir. Ek problemlerden şüphe ediliyorsa, röntgen ve manyetik rezonans istenebilir. Röntgen kemik problemlerini gösterdiği için genel olarak röntgende herhangi bir problem görülmez. Manyetik rezonansta omuz kapsülünün ödemi görülür ve tanıya yardımcıdır.
Tedavi
Donuk omuz tedavisi uzun soluklu ve dikkatli olunması gereken bir süreçtir. Hastalığın evrelerine göre tedavi seçimi uygundur, ancak asıl olan ağrının ve iltihabi durumların giderilmesidir. Ağrılı dönemlerde ağrı kesici ve ödem giderici ilaçlar kullanılarak kol istirahate alınır. Geçmeyen şikayetlerde omuz içi enjeksiyon ve fizik tedavi denenebilir. Bu dönemde omuza fazla yüklenmek şikayetleri arttırabilir, fizik tedavi uygulamalarında dikkatli olmak gereklidir.Kronikleşmiş donuk omuz vakalarının çözümü için artroskopik cerrahi ile gevşetme ameliyatı gerekebilir. Fizik tedavi ile birlikte çalışmak önemlidir. Ağrı azaldığı ve hareket kısıtlılığının belirgin olduğu dönemde fizik tedaviye ağırlık verilmelidir.